Spreukjesbos

Ik heb over het algemeen een gloeiende hekel aan generalisaties.

Wij bestaan, maar ‘wij’ bestaat niet.

Augustus en september. Eikels!

Idioten, agressievelingen en hufters zijn van alle mensen en (leef)tijden.

Wat we wel begrepen hebben: “Gaat heen en vermenigvuldigt u!”

Vader. Godverdommenondeju.
Moeder. Ach jongen toch.

Geloof. Ik weet niet zeker dat er niets is, maar ik geloof niet dat er iets is. Na het leven. Ja, de dood. En dat is niets.

Specialist. Iemand die van iets veel weet.
Generalist. Iemand die van veel iets weet.
Niemand. Iemand die alles weet.

Als je onzekerheid twijfelt, zeggen ze dat je jezelf moet zijn, en als je jezelf bent, moet je normaal doen.

Als kind was ik al geen fan van luidruchtige kinderen.

“Het tonen van de vervoersbewijzen heeft een onbekende vertraging”, werd mij niet in dank afgenomen.

Onze overheid is keihard tegen goede en dus de verkeerde mensen.

Met de auto naar de sportschool om stationair te fietsen.

Laat vier idioten niet verhinderen dat je die ene goeie ziet.

Religie. Krachtig en naïef. Oorzaak van veel onenigheid.

De belastingdienst: een contradictio in terminis.
Hoe kan een dienst belastend zijn?

Men hoeft geen gelijk te krijgen om gelijk te hebben.

Als je leeft lijk je soms onsterfelijk. Een lijk is dood.

Er zijn geen huizen te weinig, er zijn mensen te veel.
Geen woningnood, maar mensenoverschot.

Volgorde en timing zijn belangrijk.
Eindelijk volwassen, meteen gepensioneerd.

Er is niet zoiets als wij samen, met elkaar, eendracht.
Er is alleen een eerste persoon meervoud.

Of, zoals mijn oom Gerard vaak zei: “Honderd zakken gort voor de nonnen”.

Ik ben toeschouwer van een film die ik niet wil zien, op een plaats waar ik niet wil zijn.

Sloten zijn vaak bedoeld om anderen buiten te houden, en soms om iets of iemand binnen te houden.

Waardering? Hooguit voor individuen. Niet voor de mensheid als geheel.

Onze overheid maakt fouten en de kosten daarvan worden verhaald op de gemeenschap.

Eerlijk inkomen. Te weinig om van te leven, te veel om van te sterven.

Veel problemen zouden niet bestaan als er minder mensen zijn. Waarom begrijpt de meerderheid dat niet?

Als ik niet verantwoordelijk ben voor de daden van mijn vader, dan hoef ik daarvoor ook geen excuses te maken.

Radicalisering. Verwoestend en idioot. Oorzaak van veel ellende.

Er is niet zoiets als ‘de boer’ of ‘de burger’, laat staan ‘de mens’.

For every good human being, there are numerous idiots.

Our world would be a better place without hackers and burglars.

These, antithese, synthese.
Simpel, complex, eenvoudig.

De halve mensheid is acteur, de andere helft kijkt ernaar.

Al onze medewerkers zijn in gesprek, een ogenblik geduld. En gij geleuft da?

Seizoen 19, Aflevering 5.
HHeLiBeBCNOFNe
NaMgAlSiPSClArCa.

Zoeken naar dit, zoeken naar dat,
Mijn leven bestaat uit niets meer dan dat.

Maart 2023: dag Rodja Sobaka, dag Harry de Winter, dag Wim de Bie.

World peace, knowledge, wisdom, love, health, and well-being for all. And nice weather. Unfeasible and utopian, so keep dreaming.

Ik heb geleerd om goed te doen voor anderen, maar pas later om ook goed te zijn voor mezelf.

Zaterdag. Youpie!

So to Speak – Sting

They’re seriously saying it’s prolonging me life,
If I’ll only submit to the surgical knife?
But what are the odds on a month or a week?
When the betting shop’s closing its doors, so to speak.
When you’re tied to a pump and a breathing machine,
With their X-rays and probes and their monitor screens,
And they’ll wake ye up hungry, saying “How do ye feel?”
And then you’re stuffed full of pills and a barium meal.

Prolonging me life? Now that’s some kind of joke!
I’d be laughing me head off and I’d probably choke.
The spirit’s still willing but the rest of me’s weak,
Now the bets are all off and the prospects look bleak,
When you’re laid like a piece of old meat on the slab,
And they’ll cut and they’ll slice, and they’ll poke and they’ll jab,
And they’ll grill ye and burn ye, and they’ll wish ye good health,
With their radium, chemo and God knows what else?

Well ye can’t fault the science, though the logic is weak,
Is it really an eternal life we should seek?
That ship has sailed,
That ship has sailed,
That ship has already sailed… so to speak.

Our mission is more than a struggle for breath,
For a few extra rounds in a fight to the death.
When our mission is love, and compassion and grace,
It’s not a test of endurance, or a marathon race.

For love is the sabre, and love is the shield,
Love is the only true power we wield,
An eternal love is all ye should seek,
That ship will be ready to sail… so to speak.

I hear what you’re saying ‘cos I’ve heard it before,
But I’m afraid if I let what is past through my door,
How long would he stay, a month or a week,
When that ship has already sailed, so to speak?

Should I settle for something that’s safe on this Earth?
What would it profit me, what is it worth?
If I lose something precious, completely unique?
When it’s only eternity’s love we should seek

For when that ship sails, and the course has been set,
And the wind’s in the offing and the sails have been let,
And the hatches are full, and the hull doesn’t leak,
And the ship is all ready to sail… so to speak.

I’m tired and fading and losing the light,
And I’ve no way to tell if it’s day or it’s night,
Follow your heart, it’s the harbour ye seek,
And this ship is ready to sail,
This ship is ready to sail,
This ship is ready to sail… so to speak.

Words and Music by Gordon Sumner

So to Speak lyrics © Sony/ATV Music Publishing LLC

Ook van Sting, uit Consider Me Gone

… I’ve spent too many years at war with myself
The doctor has told me it’s no good for my health
To search for perfection is all very well
But to look for heaven is to live here in hell …

Pale Blue Dot – Carl Sagan

Look again at that dot. That’s here. That’s home. That’s us. On it everyone you love, everyone you know, everyone you ever heard of, every human being who ever was, lived out their lives. The aggregate of our joy and suffering, thousands of confident religions, ideologies, and economic doctrines, every hunter and forager, every hero and coward, every creator and destroyer of civilization, every king and peasant, every young couple in love, every mother and father, hopeful child, inventor and explorer, every teacher of morals, every corrupt politician, every ‘superstar’, every ‘supreme leader’, every saint and sinner in the history of our species lived there–on a mote of dust suspended in a sunbeam.

The Earth is a very small stage in a vast cosmic arena. Think of the rivers of blood spilled by all those generals and emperors so that, in glory and triumph, they could become the momentary masters of a fraction of a dot. Think of the endless cruelties visited by the inhabitants of one corner of this pixel on the scarcely distinguishable inhabitants of some other corner, how frequent their misunderstandings, how eager they are to kill one another, how fervent their hatreds.

Our posturings, our imagined self-importance, the delusion that we have some privileged position in the Universe, are challenged by this point of pale light. Our planet is a lonely speck in the great enveloping cosmic dark. In our obscurity, in all this vastness, there is no hint that help will come from elsewhere to save us from ourselves.

The Earth is the only world known so far to harbor life. There is nowhere else, at least in the near future, to which our species could migrate. Visit, yes. Settle, not yet. Like it or not, for the moment the Earth is where we make our stand.

It has been said that astronomy is a humbling and character-building experience. There is perhaps no better demonstration of the folly of human conceits than this distant image of our tiny world. To me, it underscores our responsibility to deal more kindly with one another, and to preserve and cherish the pale blue dot, the only home we’ve ever known.

— Carl Sagan, Pale Blue Dot, 1994

Copyright © 1994 by Carl Sagan, Copyright © 2006 by Democritus Properties, LLC.

Dat kun je op je sokken nafluiten!

Je moet niet gaan denken dat het paard al gezonken is…

We werden met de feiten op de neus gedrukt.

Het gebruik hiervan neemt hand over hand af.

Er gaat mij een belletje branden.

Bij iemand op de stoep aankloppen.

Opsporing verzocht: “Gewapende overval op geldautomaat”.

Een sportman die de finale net niet gehaald had: “Ik heb er een dubbelzijdig gevoel over”

Eurosport: “Het publiek reageert teleurstellend”

Dat kan een hond op z’n kluif natellen!

Daar heb ik larie aan.

Radio1: “De werknemers is een zwijgverbod opgelegd.”

En wat schept mijn verbazing?

Dat is er met de paplepel ingeslagen.

Dit steekt er met kop en schotel bovenuit.

Laten we geen oude vissen uit de sloot halen.

De aandeelhouder wint.

Het escaleert helemaal uit de hand.

Dat helpt geen nut.

Ik heb met jou nog een varkentje te schillen.

Hij was op slag halfdood.

We moeten nu de koe bij de uiers vatten.

Iemand blij maken met een dooie mug.

We hoeven niet opnieuw het ei uit te vinden.

Aha, daar komt de kat uit de zak.

De overvallers begonnen zomaar in het wilde westen te schieten.

Ik zou niet naast zijn schoenen willen lopen.

Dit slaat kant noch wal!

Olav Mol: “…hij gaat haaks rechtsaf, terwijl de bocht rechtdoor is!”

Hij zit bovenop het vuur.

Daar neem ik een pluimpje voor af!

Oproepje aan alle ouders: “Mocht u des ondanks bij uw kind haarluizen aantreffen, dan verzoeken wij u dringend, doch vriendelijk deze zo snel mogelijk aan de leerkracht door te geven.”

Ik ben daar unaniem in…

RTL Nieuws: “Verpleegkundige verdacht van 18 moorden op 14 patiënten”

Hij kon de knop niet omschakelen.

Dat kind groeit op voor dag en dauw!

Ik wil het uiterste uit de kan halen.

…het leek meer een verijdelde versie van…

Volkskrant: “Hij zag de bui al drijven.”

RTL Nieuws: “Het watertekort in Sicilië loopt de spuigaten uit.”

Hij heeft zich in het verkeerde been geschoten.

De onderste steen komt bovendrijven.

Nieuwsuur: Klimaatregelen.

Geduld is een schone schijn.

Sportverslaggever: “Ben je mooi met het oog door de naald gekropen!”

Hij zal nu het schip moeten trekken.

…in een fractie van een oogwenk…

Hij spreekt met twee petten.

…op korte voet gevolgd door…

Schipper, blijf bij je leest!

Jij bent dus de uitzondering om de regel aan te bevestigen?

Sportcommentator Frank Snoeks: “Hij moet nu echt het onderste uit de kast halen”

“Maak jij je rug maar nat!”

Presentatrice van televisiespelletje: “Ik moet dit foutkeuren!”

Hij volgt hem op rasse voet.

Hij lapt hem een ronde aan de laars.

Het is duidelijk dat het gras niet meer tot in de hemel groeit…

Olav Mol: “…met een ongewijzigde stand aan de kop van de leiding…”

Even reconsumeren.

Iemand een wassen neus draaien.

Huub Stapel: “Dat is een maas in de wet, wat zeg ik, een hele Mississipi!”

Volkskrant: “een bond gezelschap”.

Iemand een warm hart onder de riem toedragen.

Niet zonder scheurkleren.

Hij heeft zijn sporen bewezen.

Ik moet even mijn ei luchten.

Dat kun je op je klompen natellen.

Aan de bel kloppen.

Grove nalatenschap.

Het loont de moeite waard.

Ik ga maar meteen open boek met je spelen.

Het lag op het puntje van mijn lippen.

We moeten het wel vastfixeren.

De vinger op de zere wond leggen.

…het bloeit nu alweer wat dood…

Dat kan absoluut niet door de haak!

Ik zal een oogje door de vingers knijpen.

Dat is olie op de hete kolen gooien.

Een goed luisteraar heeft maar een half oor nodig.

M’n kont in de krib houden.

Dan zakken m’n schoenen uit.

Dat kun je op je reet schrijven.

Een barriere overeind zetten.

“…dan komt de andere kant van de medaille om de bocht…”

Gamma retourbalie: “Gekochte goederen kunnen hier worden ingeleverd”

We moeten er maar eens een punt aan breien…